เสียงปี่พากย์โอดครวญ เมื่อจวนค่ำ พระอ่านธรรมกุสลา ตามหน้าที่ ญาติสนิทมิตรสหาย เขาพอมี ท่วงท่าทีหมองเศร้า เจ้าของงาน ข้างหน้าโลงเขาแขวนป้าย นายบุญมาก ได้ลาจากเมื่อพฤษภา ปีห้าสาม เป็นคนดีมีประวัติ มิเคยทราม เป็นเพราะความเคราะห์ร้าย จึงตายลง เคยเห็นเขาเก็บของเก่า เอามาขาย สอนเด็กชายให้รู้ค่า ราคาส่ง เงินน้อยค่าแต่ได้ชื่อ ความซื่อตรง ดีกว่าโกงให้ใครเขา เฝ้านินทา คนเช่นนี้ไม่มีดี ที่ตรงไหน ช่างทำได้หรือใจ ไร้เดียงสา เขาเป่าหูมิใช่ไร้ ซึ่งสายตา ควรเข่นฆ่ากันหรือไม่ โธ่คุณเวร