กลอน

กลอน โคลง กาพย์ยานี

กลอนดีๆนับแสนกลอนจากนักเขียนมากมาย ผู้ถ่ายทอดเรื่องราวความสุข เศร้า เหงา รัก จากคมความคิดสู่คมอักษร

:::กลอนหัวเดียว เมื่อโลกแล้งรัก 2 :::

ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์



มิตรภาพลับลาไปแดนใหม่
ร่องรอยของเยื่อใยยิ่งไกลห่าง

ระแวงครางแครงในผู้คน
หัวใจยิ่งฉงนยิ่งเมินหมาง

น้ำมิตรบ่มีพอกลั้วคอ
น้ำซึมจากก้นบ่ก็ซื้อจ้าง

เก็บกักตักตวงเก็งแล้วตุน
กองบุญกองขายอย่าหมายขวาง

ลดแหลกแจกทานเป็นฉากหน้า
ฉากหลังเงื้อง่ากว้างกว่ากว้าง

ฟันฉับแล้วเถือถี่
ผูกขาดได้ดีในทุกทาง

ก็เมื่อนั้นก็เมื่อนั้น
น้ำใจเป็นหมันแล้วทั้งบาง

ฯ

				
 6555    4    0