มองฟ้าก็มองดูสีหม่นหม่น ครึ้มครึ้มเหมือนว่าฝนจะพรมพร่ำ หยาดหยดเหมือนเคยหยดแค่หยาดซ้ำ แฉะชื้นพอพรำพรำให้เหงาใจ ลมโชยก็โชยกลิ่นของวันเก่า ลมเอยความเหงารู้จักไหม ความคิดถึงที่แสนหนักเมื่อรักใคร แค่ลมล้อเล่นไล่ยังคำนึง ที่เคยคิดเคยฝันวันฟ้าสวย มีเธอคอยฝันอยู่ด้วยอีกคนหนึ่ง ยิ่งทบทวนหวนนึกยิ่งลึกซึ้ง ยิ่งคิดยิ่งคิดถึงจนร้าวราน มองฟ้าก็มองดูสีหม่นหม่น ก่อนฟ้าฝนนั้นบรรเลงแต่เพลงหวาน จากแค่สั้นแต่ดังเหงามาเนานาน คิดถึงนั้นคิดถึงปานจะขาดใจ
1572
8
0
หน้าส่วนตัว
