คนกุลา
.
..............
โค้งรุ้งพาดสาดผ่านม่านสายฝน
เมฆมัวหม่นกล่นเกลื่อนเหมือนคนเหงา
โค้งฟ้าฝันกั้นกางระหว่างเรา
นภาเทาทาบทับนับวันคอย
รุ้งแสนงามยามแสดแดดสาดพร่าง
ม้วนหมอกจางเจือละอองล่องฟ้าหงอย
รุ้งเลื่อมลายสลายพลันฝันล่องลอย
หมอกบางปอยคล้อยเคลื่อนจนเลือนลาง
เมื่อรุ้งพรายพ่ายแสงเริ่มแรงร้อน
คนึงย้อนยังหนักหนาวรักร้าง
เก็บดวงใจใสล้ำมิอำพราง
ปาดสองปรางน้ำปริ่มถักยิ้มทอ
รอบางใครใจรักที่หนักแน่น
มิคลอนแคลนแสนรักภักดิ์ไม่ท้อ
ทั้งมีใจใฝ่เคียงอย่างเพียงพอ
ให้หวังก่อทอหวังอีกครั้งครัน
หวังสลายกลายกลับแสนสับสน
ขอบฟ้าหม่นมัวหมอกบอกยังฝัน
สองใจตั้งหวังสร้างทางร่วมกัน
สว่าง
1441
15
0
หน้าส่วนตัว
