วงจรเวลาลับแล้ว วับแววแสงทองทับหล้า ทิ้งรอยรุ้งเรืองวาวตา สะท้อนอ่อนล้าลาใจ เคยรุ่งริเริ่มสร้างสรรค์ สง่าบนฟ้าฝันสดใส เหนือหัว เหนือฟ้า เหนือใคร คล้อยดวงดับได้ตามกาล วงจรเวลาลับแล้ว ดวงแก้วสิ้นพลังสืบสาน ชีวิตผ่อนพักพบพาน พรากจรหมดลานเรี่ยวแรง ยอมรับเท่าที่มีใจรับ พร้อมปรับเปลี่ยนผันปันแบ่ง พบพรากจากจรเปลี่ยนแปลง ขันแข่งกอบโกย ... ก็เท่านั้น วงจรเวลาล่วงเลย เปิดเผยความจริงยิ่งฝัน นิ่งมองทองจางจากวัน แปรผันเท่าที่เป็นไป.