ผู้เฒ่า
....ลมเจ้าเอ๋ยหอบรักฤๅจักหวล
จงพัดทวนกลับไปเถิดใจหนา
สิ้นความฝันสลาย.ลับสายตา
อย่าหวลมาอีกเลยเช่นเคยชม
ลมเอยเจ้าอย่าฝืนกลับคืนฝัน
ถ้อยรำพันหยิบยื่นความขื่นขม
วิญญานไห้รวดร้าวราวระทม
น้ำตาตรมตกในเพราะใจเธอ
ดวงใจข้าโศกตรมเจ้าลมเอ๋ย
จงผ่านเลยพัดไปหัวใจเผลอ
สิ้นสวาทสุขสรรมิฝันเจอ
คำพร่ำเพัอไกลไกลที่ให้กัน
อธิษฐานจิตไหวด้วยใจเศร้า
ขอให้เจ้าลมลวงในห้วงฝัน
มีความรักพบสุขความผูกพันธ์
ในทุกวันหวานชื่นมิคืนคลาย
เปรียบหนังสือหยิบอ่านตอนพานพบ
พออ่านจบหมดกลิ่นสิ้นความหมาย
อักขราลางเลือนเสมือนกราย
ลบรอยหายจำพรากจากสายตา
เจ้าลมลวงมาโลมอย่าโถมใส่
พัดผ่านไปคำหวานที