ความห่วงใย
วันนี้...ฉันนั่งอยู่กับความเหงา
อยู่กับเงาของคืนวันอันเหว่ว้า
ได้แต่นั่งรอคอยวันเวลา
รอเธอมาโอบกอดเคียงข้างกาย
ฉันก็คงทำไม่ได้มากกว่านี้
เมื่อเธอมีอีกคนข้างในใจ
และเขานั้นไม่เคยจะจางหาย
ไม่เคยห่างไปไกลจากใจเธอ
ฉันก็คงได้แต่นั่งอยู่ตรงนี้
นึกถึงคืนวันดีดีที่มีเธอเคียงใกล้
ความรัก ความอบอุ่น ความห่วงใย
ที่เธอเคยมีให้กันตลอดมา
เธอจากไปใช่ว่าฉันจะลืม
ยังคอยส่งความคิดถึงผ่านฟากฟ้า
ฝากให้คนที่ฉันห่วงใยตลอดมา
ให้รู้ว่า...คนคนนี้...มีเพียงเธอ
.............................................
วันนี้กลอนไม่ได้พาไปนะ.....
แต่อารมณ์เหงาๆ มันพาไปอ่ะ.......