วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
วันนี้
.ฟ้าครึ้ม ฉันซึมเศร้า
ละอองเหงาปกคลุมหัวใจฉัน
คิดเลื่อนลอยล่องไปเหมือนไอควัน
ไม่เห็น พระจันทร์ ตะวัน ดาว
สีสันความรักในใจ
ถอยมาวางไว้ตรงสีขาว
แผลฉีกด่างพร้อยเป็นรอยกาว
ให้ความว่างเปล่าอำพราง
นอนฟังเสียงฝนเล่นดนตรี
เมโลดี้แต่งแต้มความว่าง
ตัวโน้ตเพลิดเพลินเดินทาง
ห้องกว้างกลายเป็นฟลอร์เต้นรำ
บำบัดรักษาอาการเศร้า
ดนตรีบรรเทาเสียงครวญคร่ำ
น้ำเสียงเช็ดแผลความทรงจำ
ใจบอบช้ำสลบไสลมาหลายวัน
ใจขี่ตัวโน้ตโลดแล่น
ไปสู่ดินแดนแห่งความฝัน
กายยังอยู่กับชีวิตปัจจุบัน
นิ่งงันในโลกความจริง
ทรมานเพราะเชื่อคารม
โรคทรามซินโดรมเข้าสิง
ถูกเธอลวงใจไว้แอบอิง
แล้วทอดทิ้งไว้กับ
825
5
0
หน้าส่วนตัว
