พักใจ เหนื่อยเหลือเกินเดินทางระหว่างรัก อยากเอนพักเก็บใจเอาไว้ก่อน กี่ราตรีกี่หนาวความร้าวรอน สาวภูธรแกล้งหลอกบอกรักจริง แอบหลบลี้หนีห่างอย่างพ่ายแพ้ เหลือไว้แต่รอยหมองจากน้องหญิง เฝ้ามอบรักฝากใจไว้พักพิง กลับโดนทิ้งชอกช้ำอยู่ลำพัง พเนจรรอนแรมแกมความเศร้า เก็บเรื่องราวรักจบกลบดินฝัง รักษาใจให้ฟื้นคืนสู่รัง น้ำตาหลั่งรินไหลให้เบาบาง หลับพักผ่อนอ่อนล้ามาพอแล้ว เสียงใจแว่วรอฝันวันฟ้าสาง ให้เหลือความทรงจำช้ำสีจาง ก่อนเดินทางหารักมาพักพิง...