เจน_จัดให้
ในรอยจำย้ำเตือนไม่เลือนลบ
ภาพยามพบสบตาเมื่อคราใกล้
ยังติดตามยามเหงายามเศร้าใจ
รักห่างไกลเกินกล้าคว้ามาครอง
จะกี่หนาวกี่คราวร้อนยังนอนเพ้อ
ยังมีเธอในฝันคล้ายจับต้อง...
เหมือนรอยอุ่นคุ้นเคยเกยประคอง
แขนเคยคล้องรองรับประทับกาย
มือเคยกุมอุ้มออมถนอมรัก
ใจเคยภักดิ์จากนี้กลับหนีหาย
เหลือเพียงความเปล่าเปลี่ยวและเดียวดาย
เมื่อทุกสิ่งกลับกลายคล้ายหมอกควัน
มิเคยมีเคยเป็นเช่นเก่าก่อน
ไร้รสคำคอยป้อนอ้อนอิ่มฝัน
มีเพียงเสียงสะอื้นในคืนวัน
เป็นเพื่อนกันปันเศร้าอย่างเข้าใจ
.
.................................................
ปล. อืม..เรื่องราวของบางใครก็เป็น
แรงบันดาลใจได้เหมือนกัน
2212
5
1
หน้าส่วนตัว
