กะเรกะร่อน
เปี่ยมสำนึกสร้างสังคมปรารถนา
เพาะกล้าบ่มวิญญาณขับเคลื่อนสมัย
ปณิธานแย้มกลีบกรองมาลัย
เร่แจกจ่าย...ท้นหวังแทบทางเท้า
.
.
.
(ยิ้ม...ยิ้ม...หวัง...หวัง)
เปี่ยมผู้คนสับสน...บนทางผ่าน
สายตากร้าน...เมตตา...และล้าเหงา
ต่างคนต่างคิดแปลกแตกต่างเงา
ตัวเรา - ของเรา......โปรดเข้าใจ
(ก้มหน้า - ปาดน้ำตา - หวังใหม่)
เปี่ยมไปด้วยปรารถนาอันร้าวแหลก
แปลกแยก ? หลงทาง? เข้าข้างไหน
ไม่มีที่ศรัทธาหวังอย่างเข้าใจ
ทบหน้าทาบหัวใจไว้ทางเท้า
(เลือกคิดใหม่ ? เลือกทำใหม่? )
กล้าเก่าเฉาช้ำแล้ว...ทั้งแปลงกล้า
ซุกหน้าซ่อนใจใต้ซากเก่า
กลบสำนึกฝังปณิธานนานเนาว์
แทบทางเท้า....เราฝัง"ให้"สิ้น..
1033
2
0
หน้าส่วนตัว
