คนกุลา
.
แว่วข่าวเศร้าทรวงในห้วงนึก
ว่าค่อนดึกดาวดับล่วงลับหาย
เจ็บปวดร้าวพราวพร่าน้ำตาพราย
ดุจมารร้ายเข้ากระทำหยามย่ำยี
.
เหมือนดอกไม้หนึ่งดอกมาชอกช้ำ
เมื่อถูกย่ำยีหยามในยามนี้
ฟ้าฉีกขาดดาษเดือนดาวหนาวฤดี
อเวจีคลี่ทับคลุมอับจน
.
จึงหนึ่งดวงดาริกาต้องลาลับ
มารบังคับคาวขื่นกลบกลืนหน
ไร้งดงามความเรืองรองดุจผองชน
ขับเคลื่อนดลด้วยแรงบาปคราบไคร่นำ
.
มันหลบนิ่งกลิ้งกลอกในซอกหลืบ
เวลาคืบคลานกลืนในคืนค่ำ
ฟ้าพิโรธโกรธาหล้ามืดดำ
ฝนหลงร่ำรั่วมากลางราตรี
.
ยังติดตราตรึงทรวงในห้วงลึก
ยามคิดนึกอั่งอุกอยู่ทุกที่
หวังทุกรักถักไออุ่นแห่งสุนทรีย์
1072
5
0
หน้าส่วนตัว
