@ = คนผ่านทาง = @
สายลมพัดหวนครวญคิดถึง
ยังคำนึงถึงใบไม้แสนอ่อนไหว
ยามต้องลมใบบางยังแกว่งไกว
โอนอ่อนไหวโยกไปกับสายลม
แต่เวลาผ่านไปไม่นานนัก
ใบไม้น้อยจักต้องลาเพื่อนผอง
ต้องจากที่สถานอยู่เคยจับจอง
ทำให้เราทั้งสองต้องห่างไกล
กลัวว่าเธอจะตกสู่เบื้องล่าง
กลัวว่าเธอจะอ้างว้างอาจหวั่นไหว
กลัวว่าเธอจะอ่อนแอท้อแท้ไป
ขอได้ไหมให้ฉันค่อยนำทาง
จะพัดโบกให้เธอยังปลิวไหว
จะพัดอยู่ข้างเธอไปอยู่ไม่ห่าง
จะพัดอยู่ให้เธอไม่อ้างว้าง
จะพัดอยู่นำทางเคียงข้างเธอ
ยามใดที่เธอหล่นร่วง
ยามนั้นฉันห่วงเธอเสมอ
ยามนั้นฉันหายไปกับเธอ
ยามนั้นที่ฉันเผลอสิ้นแรงไป
ใบไม้โรยราร่วงโรย
ใบโบยแรงสิ้นไปไหน
ใบไม้ใบน้อยแกว่ง
1156
1
0
หน้าส่วนตัว
