คนลานเทวา
บนถนนสู่ดาวเดือน
ข้าคือคนฟั่นเฟือนเร่ขายฝัน
เก็บตะกอนราตรีทิวาวัน
มาเสกสรรค์สื่อผ่านกานท์วจี
อรรณพห้วงแทนหมึกจารึกวาด
ดาริกาผ่องผาดแต้มแต่งสี
มวลลำนำแห่งบุหงามาลี
ถักเป็นสร้อยทิพย์มณีมาลัย
ด้วยปรารถนาแห่งฝัน
คีตารมณ์รำพันวิญญาณไหว
ณ ริมทางสัญจรแรมรอนใจ
ข้าวางสร้อยลำนำนั้นไว้แด่คนจร
เฝ้ารอคนผ่านมาซ่านซึ้ง
สังวาลสร้อยรำพึงอันไหวอ่อน
เร่เข้ามาเถิดหนาอย่าตัดรอน
มาชมก่อนไม่ซื้อหาไม่ว่าไร
ณ ริมถนนสู่ห้วงดาวเดือน
ข้าคือคนฟั่นเฟือนนิราศรัย
ปั้นแต่งฝันเร่จรตะลอนไป
สุดแต่ใครจักปองจับจองซื้อ
--------------------------
ลานเ
1530
1
0
หน้าส่วนตัว
