แก้วประเสริฐ
* รำพึง *
สิ่งเอื้อยากห่มเนื้อ.........ฝากกาย
ทิวาผ่านห้วงใน..............ซ่อนไว้
วิเวกแว่วนกพราย...........ขับสู่
รัตติกาลลูบไล้................กลิ่นเจ้ากำจายฯ
มืดคลึ้มสลับผ่องแผ้ว......นวลจาง
จันทร์ประดับลับวาง.... ....จากห้วง
มหรรณพวับแววพลาง......ก่อไสว
ป่านฉะนี้ยากล้วง...............มณีคว้ามาครองฯ
บุปผาส่งกลิ่นพลิ้ว.............กำจาย
อุตพิศห่มค้างกาย...............คละคลุ้ง
หยดมณีหยาดพลิกคาย.....ใบก่อ
หล่นสู่หล้าเคว้งฟุ้ง.............ห่มเจ้าดวงสมรฯ
หนาวในหุ้มห่อไว้..............ปลายฝน
แต่กลิ่นเคล้าปะปน............อวลเนื้อ
ยากสุดที่นฤมล........
หน้าส่วนตัว
1214
9
0
