ปากกาเวทมนตร์
อันคำอื่นหมื่นแสนในแผ่นภพ
หาได้ลบรสฉ่ำค่ำแม่จ๋า
ดั่งเสียงพิณคนธรรพ์ในชั้นฟ้า
บรรเลงมาพาใจให้สบาย
แม่จ๋าแม่ แม่จ๋า ข้าฟังแล้ว
ช่างเจื้อยแจ้วจับใจไม่รู้หาย
ดุจมนต์ผ่องป้องกันอันตราย
ทุกข์สลายเมื่อคำนึงถึงแม่ตน
นั่งอ่านสมุดกลอนที่บันทึกคำกลอนในสมัยประถมก้อนึกถึงแม่ขึ้นมาจับใจ
วันนี้ได้กลับมาอยู่กับแม่อีกครั้ง
แม่เดินไปมาระหว่างครัวกับบ้าน ไม่นานก้อเป็นกับข้าวอร่อย ๆ มาให้ลูกได้อิ่ม
สักพักขนมหวานชื่นใจก้อตามมา
แต่แม่จะได้กินหรือเปล่า
ลูกไม่รู้
ใคร ๆ ต่างก้อบอกว่าแม่ตัวเองทำกับข้าวอร่อยที่สุดในโลก
ลูกก้อเช่นกัน
ดูเหมือนว่ามือของแม่ทำอะไรได้มากมายไม่รู้จักเหน็