โมหะคือความหลง ตั้งจิตปลงหลงให้ได้ ลาภยศแม้ตายไป ย่อมเสื่อมได้ไม่ยืนยง หวงซึ่งทรัพย์สมบัติ ตาไม่หลับเพราะความหลง ทำให้จิตพะวง เพราะลุ่มหลงสฤงคาร ลาภยศสรรญเสริญสุข ที่มนุษย์นั้นต้องการ อยู่ได้เพียงไม่นาน เสื่อมตามกาลอย่าหลงเอยฯ Oโมหะคือหม่นไหม้ มัวเมา จิตลุ่มหลงโง่เขลา คลั่งไคล้ ปัญญาช่วยขัดเกลา จิตกร่อน หลงนา เห็นโลกธรรมไซร้ ส่งให้เลิกหลงฯ --------------------------------------------------------------------- ปล. ดิฉันลองแต่งตามแบบกาพย์ห่อโคลง หากไม่ถูกต้องประการใด กรุณา