ฟา
เป็นเพียงผู้หญิงธรรมดา
ที่ในแววตามีเพียงความว่างเปล่า
ทั้งหัวใจมีแต่ความเงียบเหงา
ไม่หวังให้ใครเข้ามาใส่ใจกัน
ทุกวันที่ยังหายใจ
ร่างกายมีแรงไว้เพื่อความฝัน
ของคนอื่นอื่นร้อยพัน
ที่ต้องการพลังงานจากฉันคนนี้
หมดความรักความหวังกับทุกสิ่ง
อยากทอดทิ้งชีวิตที่อยู่นี่
เบื่อทุกอย่างไร้ใจจะยินดี
จนถึงวันที่มีคุณเข้ามา
เป็นเพื่อนรักเพื่อนเรียนก่อนจะจบ
ไม่เคยคิดว่าจะคบมากเกินกว่า
ความเป็นมิตรมอบน้ำใจธรรมดา
ไร้ปรารถนาริรักให้ร้าวราน
แต่เมื่อผ่านนานวันที่ได้คบ
ไม่ว่ายิ้มยามสงบสนุกสนาน
ไม่ว่ายามใจเศร้าเจ็บร้าวราน
คุณไม่เคยปล่อยผ่านสักครั้งเดียว
คอย
หน้าส่วนตัว
1555
2
0
