พี่ดอกแก้ว
ขอโทษ...
หากจะโกรธสักพันครั้ง
เพียงหมายให้พลัง
เพื่อเธอยังทางสวยงาม
หาใคร่ได้จู้จี้
หรือบ่งชี้ตั้งคำถาม
เพียงย้อนก่อนนิยาม
ทวนถึงความที่มุ่งไป
ฉันหวังตั้งความหมาย
ให้เธอหายความหมองไหม้
เติมเต็มด้วยน้ำใจ
มิให้ไร้ใครข้างเคียง
ฉันนี้...
แม้นไม่มีสิทธิ์ส่งเสียง
ได้แต่ร้อยจำเรียง
มาเป็นเพียงอักษรา
เพียงหวังและตั้งจิต
ถึงมิ่งมิตรที่ห่วงหา
ฉันอยู่ที่ขอบฟ้า
รอเธอมาพบสบกัน
เธอรู้ดีใช่ไหม
ฉันคือใครในฟ้านั้น
หาใช่ดวงตะวัน
ฉันคือฝันที่เธอปอง
มองสิมองขอบฟ้า
คนเหนื่อยล้าที่หม่นหมอง
แม้นสิ้นลำแสงทอง
จงจ้องมองดาริกา
หาใช่ไร้แสงสี
เธอยังแส
941
12
0
หน้าส่วนตัว
