ผู้ชายคนเดิม
..หนึ่งอณูของความเศร้า
ที่เล็ดลอดผ่านอารมณ์เหงา..จากที่ห่วงหา
กำลังหัวเราะตัวฉัน..ที่กำลังมีน้ำตา
ซึ่งฉันเองก็รู้เหตุผลเพียงว่า ..เพราะร้าวรอน[b]
.
..ยังเหนื่อยล้า กับเรื่องราววันผ่าน
ฝันร้ายที่เรื้อรังมานาน ...แฝงตัวเร้นซ่อน
วันดี-คืนดี ...มันก็รู้สึก [b]อาทร
เมื่อในดวงตากลับเห็นภาพเก่าก่อน...อีกครา
.
..พยายามจะลบล้าง..
เพราะคิดว่ามันอาจเลือนลาง -บ้าง ...ภาพที่ว่า
แต่รู้ไหม..ยิ่งมองลึกลงไปในดวงตา
ก็พบได้เพียงความปวดปร่า...ที่นับวันจะหนักหนาเหลือเกิน
.
..รู้นะ..ฉันรู้ว่าตัวเองกำลังสับสน
อยากมีใครสักคน..นั่งลงข้าง-ข้าง อย่างไม่เขิน
รับฟังในทุกสิ่งที่ตัวฉัน..ได้