White roses
ทำงานเสร็จ..ขึ้นมา..มองหาพี่
พี่นั่นสิ..ไปอยู่ไหน..ใจห่วงหา
ตามหาพี่..รอบบ้าน..จนปัญญา
แสนเหว่ว้า..หงอยเหงา..เศร้าโศกตรม
ไม่เห็นพี่..แม้เงา..เฝ้าคอยหา
จนเวลา..ล่วงเลยไป..ให้ขื่นขม
คอยจนท้อ..ฝ่อใจ..ให้ระทม
จึงซานซม..หม่นหมอง..นองน้ำตา
เหตุใดพี่..ไม่เอ่ย..เฉลยถ้อย
บอกสักหน่อย..ให้รู้บ้าง..นะพี่จ๋า
ปล่อยให้คอย..น้อยใจ..ใยไม่มา
รู้ไหมว่า..น้องหงอยเหงา..เศร้าเพียงใด
เดินขึ้นห้อง..ด้วยหัวใจ..อันหดหู่
เปิดประตู..มองเห็นพี่..นี้หลับไหล
อยู่นี่เอง..นึกว่าพี่..หลีกลี้ไกล
ตื่นเร็วไว..ตื่นเถิดหนา..อย่ารอรี
มาแอบนอน..ในห้อง..น้องเรียกหา
ไม่ได้ยิน..เสียงตอบมา..นี่หนาพี่
หลับจนเพลิน
1050
6
0
หน้าส่วนตัว
