นกตะวัน
แม้เธอเป็นเช่นดอกหญ้าราคาน้อย
คุณค่าด้อยไม่เด่นเช่นไม้อื่น
ไร้สีสันอันใดอยู่ใกล้พื้น
กลิ่นหอมรื่นเช่นไรไม่เคยมี
แต่ยามลมข่มพัดสะบัดไหว
ช่อเอนไกวแกว่งพลิ้วดั่งริ้วสี
ด้วยแสงทองส่องสบกระทบดี
สวยเต็มที่ทั้งช่อลออตา
ฉันหลงมองจ้องดูอยู่ไม่ห่าง
ยามอ้างว้างว้าเหว่ร่อนเร่หา
มองเธอแกว่งแข่งลมโชยถ่มมา
สุขนักหนาหนอเราเลิกเหงาพลัน
หากปลูกไว้ในสวนชวนหลงใหล
เมื่อดอกไกวแกว่งโอนโยนเอียงหัน
ต้องแสงแดดแผดเผาเร้าทั้งวัน
สร้างสวนฉันเฉิดฉายประกายทอง
แด่ คุณผู้หญิงไร้เงา
เจ้าของบทกวี ดอกหญ้า
3 กันยายน 2547
504
2
0
หน้าส่วนตัว
