แดดเช้า
ระยิบพราวราวเพชรหรือไรนั่น
ช่างชวนฝันสะท้อนจิตยามคิดถึง
เวิ้งน้ำใสไหวหวานซ่านใจตรึง
ผลิวาวซึ้งยามยิ้มพริ้มแววดาว
ฤๅเบื้องหน้าคือจักรวาลโอฬารฝัน
เทียมพิมานแมนสวรรค์ชั้นห้วงหาว
ฉันควานค้นคนของใจไขเรื่องราว
ในห้วงฝันใสสกาวพร่างพราวทิพย์
ซ่อนซับโลกทั้งใบไว้ในนั้น
ซุกทุกฝันลายเลื่อมใกล้เอื้อมหยิบ
เวิ้งเวลาช่องว่างช่างไกลลิบ
ยังกระพริบดาวฝันนั้นจากใจ
ดั่งดวงแก้วแววกระจ่างอันพร่างภพ
คว้าจุดจบควานค้น ณ หนไหน
ฉันแสวงแสงสว่างจากข้างใน
หวังคำใดสื่อออกมาจากตาเธอ
ระยิบพราวราวเพชรหรือไรหนอ
น้ำตาคลอคิดรำพึงถึงเสมอ
พลิกภาพถ่ายสายตาเริ่มพร่าเบลอ
ยังหลงเผลอควานดาวในวาวตา.
1795
6
0
หน้าส่วนตัว
