ลานเทวา
น้ำตาเธอรินไหล....ในกระแส
โศกเธอแล....เศร้าปานใครผลาญพร่า
หรือดาวดวงห้วงใด....ไหวลับลา
ถึงได้ฝาก.....รอยน้ำตาให้ทรวงช้ำ
แม้การเหลียวแล...แก้ไข
จะปลอบอุ่นละมุนใด.....ดื่มด่ำ
เสกสร้อยจันทร์แรม...มาแซมคำ
มิอาจนำ.....จิตเดิมมาเติมรัก
จักรวาลใด...ในปรารถนา
พอเร้นร้าวแห่งชีวา.....อันหน่วงหนัก
เมฆาใดไหวอ่อน....จงผ่อนพัก
ให้ลมทักทายใจ......ในรอยเดิม
หวนเถอะนะ....ชีวิต
หวนจากความวิปริต....แต่เริ่ม
เอาอาทรห่วงหา......มาต่อเติม
เอารักเจิม....จิตเจ้าจากเงานั้น
เพื่อดับรอยหม่น....ของคนเศร้า
ปลดใจจากรูปเงา...ที่หวาดหวั่น
คืนสู่ไมตรี.....สัมพันธ์
ในคืนวัน....ที่ปรารถนา
1212
2
0
หน้าส่วนตัว
