ฉันทำใจได้แล้วไม่ต้องห่วง เธอมีเขาที่ต้องหวงและห่วงหา การระเหยของน้ำค้างกลางดวงตา ของฉันดูพัฒนากว่าวันวาน เธอปิดคอร์สความหวังกลางเทอมรัก ความแน่นหนักเหลือนับถูกจับหาร เหลือเพียงรอยฝุ่นชอล์กบนกระดาน ครั้นเนิ่นนานฉันก็ลืมทุกเรื่องราว ตอนนี้ฉันเต็มที่กับชีวิต ดอกความคิดฉันผลิเป็นสีขาว ไม่ตามยื้อยุดยึดให้ยืดยาว ความปวดร้าวถึงฤกษ์ต้องเลิกรา ฉันทำใจได้แล้วไม่ต้องห่วง เธอมีเขาที่ต้องหวงและห่วงหา แห้งเหือดแล้วหยาดน้ำค้างกลางดวงตา มันกำลังเตรียมไหลบ่าในตาเธอ
809
8
0
หน้าส่วนตัว
