แก้วประเสริฐ
ฤกษ์เสน่หาอาลัย
เหลือบแลสาวคราวรุ่นหวนครุ่นคิด
ย้อนสู่จิตยามหนุ่มชุ่มใจเหลือ
ดำแดงขาวพราวเพริศเลิศสิ่งเจือ
ล้วนหนุนเกื้อเอื้อเสน่หามาปองกาย
โลมไล้เรียงเคียงสมรป้อนสิ่งหวาน
แฝงซาบซ่านผ่านเอื้อนเอ่ยเฉลยไว้
ใฝ่ในรสปลดสิ่งเฝ้าเคล้าลวดลาย
แหวกน้ำใสว่ายดำผุดดุจปลาคะนอง
ฟองแตกผาลผ่านสิ่งปองสนองนัก
เสริมอารมณ์ปลักยักย้ายไม่เป็นสอง
เล่นซ่อนหาพาวนล้นสิ่งปอง
เสียงร้องก้องผองพฤกษาพาสราญ
ชงโคแดงแฝงชมพูดูงามนัก
ยวนประจักษ์ม่วงแดงแฝงสิ่งซ่าน
กลีบหอมกรุ่นละมุนใจในตระการ
ยากผ่านวันสรรค์ฉวีที่ผ่านมา
รสฝากลงตรงหทัยให้ปั่นป่วน
ล้วนแทรกชวนหวนคร
หน้าส่วนตัว
1119
20
0
