พุด
มองดูเดือนครึ่งดวงเดียวดาย
ดาวพรายกระซิบคืนวันผ่าน
โลกเรานี้แปรไปตามกาล
รานฤารักเรื่องใดไม่แปร
เกิดดับลับมลายหายวับ
ไปกับคืนวันใช่เที่ยงแท้
ยึดมั่นใครเล่าเจ้าดวงแด
ที่แน่คือธรรมนำทาง
ดิ้นรนทุกข์ร้อนมวลมนุษย์
ประดุจโซ่กรรมเคยสร้าง
แลเห็นโลกโศกไร้อ้างว้าง
จึงกระจ่างวางว่างณ กลางใจ
ในเดียวดายขอพบสงบสุข
สิ้นทุกข์เรื่องใดให้หวั่นไหว
มาลำพังไปลำพังมิหวังใด
อิสระดวงใจนิรันดร์...เท่านั้นพอ..!
..........................................
วิมานหล้าวนาสวรรค์..!
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song2379.html
(วนาสวาท)
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song4
1291
0
0
หน้าส่วนตัว
