พุดพัดชา
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=3056
(ตราบใด)
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=222
(ฉันรักเธอเสมอ)
*****************
ฟ้าโพล้เพล้ สนธยาใกล้ลาลับ
ทั่วนภางค์พร่างรัศมีสีส้มเจือชมพู
ใกล้ค่ำแล้ว...
ไพลนอนสยายผมในวิมานดินบนเตียงโบราณ
จุดเทียนงามอ่านหนังสือ*โรดันเต้รำลึก*
ในลึกซึ้งแสนคิดถึงสงสารพระเอกที่เป็นหมอ
ที่ยอมตายแทนลูกชายสุดที่รัก
และยิ่งเศร้าล้ำนัก
เมื่ออ่านแกล้มกลิ่นหอมเศร้าของเจ้าดวงดอกการะเวก
เต็มตะกร้าที่เพิ่งเด็ดมาให้หอมอวลให้ห้องหับโบราณ
ด้วยม่านมุ้งสีขาว
หมู่นกกา ร้องระงม ราวฝันไป
ว่าอยู่ในกระท่อมไพรริมทะเลสาบสีเงิน
พระพิรุณโป
2729
10
0
หน้าส่วนตัว
