ฟา
เริ่มใจจากความว่างระหว่างจิต
เวลาผ่านหัดพิศตามสมัย
เรื่องชีวิตสารพันครั้นหัวใจ
กับโยงใยสายรัดสะบัดเกลียว
จากความว่างข้างในก็ใคร่พบ
ใจบรรจบกับใจหนึ่งไม่เฉลียว
จากโลดแล่นปราดไปจนคล่องเปรียว
กลับล้าช้ากึ่งลดเลี้ยวบนเส้นทาง
โอ้ความรู้สึกที่รักยากหักจิต
ก่อเกิดดั่งน้ำพิษให้หมองหมาง
มิใช่ลาเลิกรักเร้าหรือจืดจาง
หากแต่ไม่มีความห่างหว่างกันพอ
ยิ่งได้รัก รักมากลำบากจิต
ใจเห็นพิษแฝงเร้นราวตะขอ
ปักตรึงไว้เกี่ยวกั้นตะครั้นตะครอ
เกินกว่าขอเกินกว่ารักลำบากใจ
จักหันซ้ายแลขวาในหลายสิ่ง
อึดอัดจริงความหวงที่ถ่วงไห้
ร้าวรอยยับทับทรวงทุกห้วงใจ
นี่หรือรักห่วงใยแทบไ
หน้าส่วนตัว
848
2
0
