พิมญดา
คิดถึงเขา!เบอร์เก่าเฝ้ามองอยู่
รักลาไกลสุดกู่สู้ความเหงา
มองเลขหมายที่เคยโทรเหมือนเงา
คำว่าเราเงียบหายคลายสัญญา
เมื่อพันธะ!หัวใจมันว่างเปล่า
ลืมสองเราร่วมทุกข์-สุขกันหนา
กำลังใจร้อยรักกันเรื่อยมา
พอได้ดีหนีหน้าพาใจเมิน
บอกกับใจเจ้ากรรมย้ำพอแล้ว
เมื่อไร้แววรักหวานพาลห่างเหิน
ยิ่งเราแคร์เหมือนแพ้จนยับเยิน
บนทางเดินท่องไว้..ใจเขาดำ
คิดถึงเขา!แค่ไหนเก็บให้มิด
อย่าได้คิดโทรหาพาใจช้ำ
เสียงคุ้นเคยยิ่งกว่าความระกำ
เพราะน้ำคำเฉยชา..มาบีบทรวง
ต่อไปนี้!เหลือเพียงรอยอาลัย
ท่องคำว่าทำใจ อย่าไปห่วง
พอเสียทีลมปากคนหลอกลวง
ขอทิ้งช่วง...ค
2251
8
0
หน้าส่วนตัว
