กลอนบทหนึ่งแต่งตามอารมณ์ขัน พิเคราะห์กันตามยุคตามสมัย อีกบทหนึ่งหวานหวานซาบซ่านใจ ช่างปะไรทุกยุคก็เหมือนกัน บางบทเขียนเย้ยเย้ยสังคมคน ก็ทำตนซ้ายสุดยุคแปรผัน อีกบทรักชาติด้วยใจครามครัน หมายสร้างสรรค์ความดีให้จรรโลง จะว่าด้วยเรื่องธรรมมะหรือเรื่องชาติ เรื่องลี้ลับสัตว์ประหลาดให้สับสน หรือจะเขียนไปเป็นแนบสัปดน ก็สุดค้นพบไปตามใจกัน แต่ที่ชอบเหมือนกันหมดบทกลอนนี้ ก็เพราะดีที่ไพเราะไม่หยาบหยัน เขียนด้วยใจอ่อนโยนผ่อนปรนกัน ช่วยน้อมนำศิลปะพัฒนาจิตใจ
986
0
0
หน้าส่วนตัว
