¨°o.O เพ้อ O.o°¨
ดอกขาวนวลชวนดอมพร้อมกลิ่นเย้า
ไสวเบาเคล้าลมชมเห่ก้าน...............
ลั่นทมล่วงดวงดอกหยอกลมนาน......
พลอยร้าวราญผ่านพ้นไม่สนใบ........
เป็นดอกไม้ไร้ใบไร้กิ่งก้าน..........
เพียงแย้มบานผ่านวันสั้นอ่อนไหว
กลีบเกลือกเกื้อเรื่อดินสิ้นสนใจ....
ไม่มีใครใคร่ชมไม่สมนวล............
ดอกใดไหนเลยวัยไม่ล่วงหล่น...
ดั่งใจคนวนเวียนเปลี่ยนไม่หวน
ไม่ตรึงตรองครองคำที่คร่ำครวญ
ไม่ทบทวนชวนกลั้นกลั่นน้ำตา...
เมื่อดอกโรยโปรยดินสิ้นกลิ่นกรุ่น
รอยละมุนอุ่นไอไร้ห่วงหา.............
เฉกเช่นใจใครเปลี่ยนไม่เวียนมา
น้ำจากตาดั่งฟ้าหลั่งฝนริน.............