พิมญดา
ให้เธอวางทุกอย่างระหว่างรัก
อย่าเพิ่งทักหัวใจให้หวั่นไหว
ขอเป็นเพื่อนเสริมสร้างกำลังใจ
ขอเป็นใครก็ได้ไม่ใช่แฟน
ให้เธอมองออกไปวันข้างหน้า
บนฟากฟ้ายังมีดาวอยู่นับแสน
ความรู้สึกที่มอบให้ไม่ดูแคลน
เพียงแต่แผนการรักชักมากไป
เหมือนเธอเองหลงเงาเฝ้าไขว่คว้า
พร่ำวาจาคำว่ารักอยู่หนไหน
วาดวิมานบนอากาศอยู่ทำไม
ทำให้ใจทรมานผลาญชีวี
ไม่ใช่หยิ่งหรือเล่นตัวคิดข่มเหง
ฉันก็ใจนักเลงมีศักดิ์ศรี
ถึงเป็นหญิงความคิดฉันก็มี
คิดให้ดีก่อนมารักขอทักเธอ
ความรักเหมือนลมพัดแล้วพัดผ่าน
หากอยู่นานกลัวเธอจะพลั้งเผลอ
ความเป็นจริงมักเจ็บปวดใจนะเออ
ฉันขอเธอสักนิดคิดเพื่อนกัน....
970
10
0
หน้าส่วนตัว
