สุริยันต์ จันทราทิตย์
๏ ภูทอกแถนทอกทิ้ง...เถื่อนทาง
ยืนหยัดยิ่งยงกลาง......โลกหล้า
เทวาวิจิตรวาง............วิเศษแท้นอ
เมืองแมนแม่นแดนฟ้า....ชลอไว้เวนดิน
๏ เสกศิลป์ชิ้นเอกอ้าง...อวดตา
งามพระปฏิมา...........อ่อนช้อย
งามระเบียงคดผา.......รายรอบ
งามพุทธวิหารน้อย......สลักล้วนโขดเขิน
๏ จำเริญเพลินเถื่อนถ้ำ....ทิพย์ทอง
จำรัสล้วนเรืองรอง.....เลิศล้ำ
วนพฤกษ์เนืองนอง.....เนาแน่น
กึ่งกึ่งกลายสวรรค์ก้ำ.....กอบพื้นปฐพี
๏ ธรณีนี่นี้.....เป็นพยาน
อานิสงส์จาริกสถาน.....ดุ่มดั้น
โปรดรับกิจปุณยทาน.....เทอญแม่
ไกลกู่ฟากฟ้ากั้น.....กอปรแล้วการกุศล
๏ เรียมยลชะ