หลอกใจรู้หรือเปล่า ว่าเจ็บเหงานั้นมากกว่า แท้จริงเขาหลบตา ถูกเย็นชาเลิกใส่ใจ ซับน้ำตากับหมอน เขียนเป็นกลอนแล้วร้องไห้ สมาธิกับฤทัย กระจายไปไม่ต่างกัน กอบเก็บขึ้นมาใหม่ ร้อยดวงใจด้วยผูกพัน ใส่กล่องมากำนัล เก็บให้ฉันนะคนดี กล่องหัวใจใสสวย ผูกมาด้วยรุ้งหลากสี ก่อนแตกมากกว่านี้ วอนคนดีช่วยเยียวยา รักคุณนะ..รักมาก หวังเพียงอยากให้รักษา ผิงอุ่นไอนัยน์ตา วันเหนื่อยล้าคงผ่อนคลาย