แสงเพชร
ในคืนดึกนึกถึงหนึ่งงามขำ
นั่งมือค้ำข้างคางอย่างเหงาหงอย
มองเมฆขาวพราวฟ้าพาเลื่อยลอย
ตาละห้อยคล้อยไปในอารมณ์
เหม่อมองจันทร์วันเพ็ญเห็นเมฆขาว
ย้อนเรื่องราวคราวก่อนก่อสุขสม
ได้พบพานบางใครให้ภิรมย์
ต่างนิยมยกย่องเย้าหยอกกัน
วันเวลาเลื่อนไปไม่นานนัก
ก่อใจภักรักขึ้นคืนสู่ฝัน
ต่างหยิบยื่นไมตรีมีแบ่งปัน
สร้างสวรรค์น้อยน้อยลอยเต็มตา
แสนสดชื่นคืนค่ำย้ำค่ารัก
คอยฟูมฟักถักทอก่อห่วงหา
อากาศหนาวคราวใดไหวอุรา
เกรงแก้วตาต้องเหน็บเจ็บปวดกาย
ความห่วงใยให้กันวันหนาวร้อน
เอื้ออาทรทวีมีความหมาย
แม้เราสองต้องห่างเกินย่างกราย
ก็ก่อสายปลายทางรักสร้างใจ
กว่าจะถึงซึ่งวันฝันเร