รื่นเริงร่าร่ายรำระบำใบ พริ้วไสวชื่นชมลมโลมเล้า เพียงแค่พัดแผ่วผ่านมาบางเบา เพียงแค่เป่าลมเย็นก็เอนอาย พัดแผ่วผ่านเลยไปไม่ห่วงหา รอยเวลาทิ้งไว้ไร้ความหมาย ผ่านมาให้เริงรื่นแล้วคืนคลาย ลาลับหายลาพรากไปจากกัน แม้เหลือเพียงรอยลมเคยโลมเล้า เคยหยอกเย้าเริงรื่นแสนชื่นหวาน ได้รับรสทั้งสุขทุกข์ร้าวราน เพื่อประสานสร้างเสียงสำเนียงไพร เพียงสายลมแห่งเวลามาพัดผ่าน ชั่วหนึ่งกาลก็เริงรื่นชื่นสดใส สั่นสะเทือนเรือนชีวิตปลิดขั้วใบ ผลิขึ้นใหม่หมุนเวียนเปลี่ยนฤดู ฯ