ข่ายฟ้า
๏ จะเหลือลมหายใจทำไมเล่า
จะรีบกลับบ้านเก่าอย่ารอช้า
จะรีบตายตายซะเสียเวลา
เรื่องราวที่ผ่านมายังไม่ลืม
คำที่โปรยดุจหว่านให้ผ่านหู
หลายหลายคนฟังดูน่าปลาบปลื้ม
แทบจะถอดวิญญาณให้หยิบยืม
เพราะเขาดื่มเขาด่ำนัยคำลวง
จงรีบตายตายซะขณะนี้
ความรู้สึกดีดียังเป็นห่วง
เก็บเรื่องความโหดร้ายทั้งหลายทั้งปวง
หยุดคิดอย่ามีบ่วงเมื่อจะตาย
แต่ถ้าเธอไปแล้วรอที่เก่า
ระหว่างเราเคยมีจุดนัดหมาย
คืนใต้จันทร์น้ำเสียงคำเสี่ยงทาย
จะเรื่องร้ายเรื่องดีต้องมีกัน
นั่นอดีตครั้งเก่าไร้สาระ
จวนตายก็ตายซะอย่ามัวฝัน
แล้วจะตามเพื่อพบในเร็ววัน
ปัจจุบันไม่อาจจะพบพาน
ห่วงหรือไม่ความรู้สึกส่วนลึกตอบ
ชอบไม่