burst
ขอบคุณเวลาดีดีที่มีให้
ขอบคุณน้ำจิตน้ำใจที่ให้ฉัน
ขอบคุณมิตรภาพที่ให้กัน
ขอบคุณทั้งหมดนั้นคืนให้เธอ
คำร่ำลาที่ยากจะพูดไป
ออกมาพร้อมน้ำตาไหลและล้นเอ่อ
ภาพเก่าเก่าที่เราเคยพบเจอ
ฉันและเธออยู่ตรงนี้เมื่อวันวาน
กี่คำหวานพ้นผ่านเพียงกลอนหนึ่ง
ที่ไม่มีคำซาบซึ้งให้ซาบซ่าน
เป็นบทกลอนสุดท้ายนิรันดร์กาล
มีเธอฉันในวันวานที่ผ่านไป
มอบกลอนนี้ร่ำลาเมื่อตอนจบ
ให้เธอได้ประสบพบคนใหม่
ในชีวิตเคยพบเธอก็ดีใจ
และเป็นสุขมากมายได้พบกัน
ฉันไม่มีคำใดพูดได้ต่อ
และเวลาคงไม่พอให้เธอนั้น
เธอรับกลอนนี้ไว้ก็แล้วกัน
ต่อไปนี้...ไม่มีฉัน...แต่งให้เธอ