ภาวิดา
๏ ปานประวิงน้ำปิงเมื่อวันหวาน
ปานประดับนภาที่โปรดปราน
ปันประสานนงคราญปานประกาย
เปรียบประทีบลานนาประดู่เด่น
แปมปนเป็นปิ่นประดับระยับสาย
ปรางค์ผกา รวงระย้าประดาราย
เปี่ยมประทับปรับปรายประกายปวง
ยามหญิงหนึ่งถือเกิดกำเนิดนั้น
เสด็จลงจากสวรรค์ในชั้นสรวง
สู่โลกทิพย์จุติรับสดับดวง
สิริ ทรวงสั่งหล้าสุมาลี
สิ้นราตรีพยับโพยมโสมนัส
สุดจรัสแสงสร้างสุรีย์ศรี
โสมอุษาสาดสรรอัญชุลี
สาดส่องแสงทะลุลี้ฤดีดวง
เสด็จ ธ ประสูติประเสริฐศักดิ์
ปวงประชาจงรักประจักษ์หวง
ผิวละมุนกรุ่นสะพรั่งดั่งจันทร์จวง
กิตติกุสุมพุ่มพวงยังดวงดาว
อัศจรรย์กัญญา ณ ราตรี
ปรากฏเก็จแก้วมณีสีขาว
ประกายเด่นดวง
1800
8
0
หน้าส่วนตัว
