ปากกาดอกไม้(2)
ค่ำคืนนี้ฉันหลับใช่เหนื่อย อ่อนล้า
เพียงแต่รอเวลา วันใหม่
เอนตัวพิงกายพัก หัวใจ
ปลดพันธนาการไปบ้าง สักครา
ภาระหนักหนากองก่ายไว้ ข้างหลัง
หัวใจได้มีพลังไป ข้างหน้า
ทุกข์โหมระทมมาทุก เวลา
ทุกวันสู้ฟันฝ่า
เธอรู้สึกอ่อนล้า หรือยัง
สายลมโอบกอด รัดกาย
ฉันสัมผัสได้ถึง ความหวัง
ความเศร้าความสุข
ความทุกข์ความรัก
ความเกลียดความชัง
ขอหยุดมันสักครั้ง ท่ามกลาง ราตรี
อดีตร่ำรำลึก มากมาย
เพื่อนฝูงพี่น้องประจักษ์ได้ คืนนี้
ผ้าห่มหลับฝัน ชั้นดี
คือห่มรักจากอดีต วันวาน
ปัจจุบันอาจไม่ สวยหรู
อนาคตอาจดูไม่ แสนหวาน
แต่ค่ำคืนนี้คงอีก ยาวนาน
ขอฉันดื่มด่ำความสุขล้ำ