บุษราคัม
ผ้าขี้ริ้ว ผิวมอมแมม แถมฝุ่นเปื้อน
ดูขี้เรื้อน เสมือนสิ่ง ที่ไร้ค่า
แต่ก่อนนั้น มันยังสวย ในสายตา
แต่นานมา ใยกลับทำ เหมือนย่ำยี
เอามาใช้ เช็ดฝุ่น พอทนได้
แต่ไฉน ใยดูถูก กันอย่างนี้
หรือไม่มอง ตรองถึง คุณความดี
ที่เคยมี เคยอาศัย ได้แก่กัน
แต่ก่อนนั้น ฉันเป็น เสื้อผ้าใหม่
ดูสดใส วิไลตา หลากสีสัน
พอเบื่อแล้ว ทิ้งเป็น ผ้าขี้ริ้วพลัน
ตัวฉันนั้น ก็ไม่หวั่น มั่นความดี
ให้เธอได้เช็ดถู ให้สะอาด
ปราศจาก สิ่งโสมม เสื่อมราศี
หากไม่มี ผ้าขี้ริ้ว ที่ภักดี
คงจะมี ที่สกปรก อีกมากมาย
จงมองเห็น คุณค่าของ ตนอื่นบ้าง
อย่าทิ้งขว้าง หมางเมิน เหินห่างหาย
จงมองเห็น คุณค่าของ สิ่งข้างกาย
ก่
1121
5
0
หน้าส่วนตัว
