ภัคพล
ใจคนใช่มีไว้เพียงดำรงร่าง
มันถูกสร้างให้มีความรู้สึก
ที่ซ่อนไว้ในร่างสุดหยั่งลึก
เพื่อผนึกหล่อหลอมเป็นอารมณ์
แปลกที่ว่าจิตใจทำไมทุกข์
บ้างก็สุขรวมกันให้เหมาะสม
ครั้นเศร้าใจเศร้าแสนเศร้าสุดระบม
ยากจะข่มให้หายไปจากใจตน
อะไรล่ะที่ทำให้ใจเศร้าหมอง
เพราะจับจองทุกสิ่งเพื่อหวังผล
เฮ้ยใจคน ป่นปี้หนีไม่พ้น
ต้องจำนนความรู้สึกมีให้กัน
หลายคนบอกความรู้สึกใช่ของเล่น
คงจะเป็นอะไรที่ไหวหวั่น
อ่อนไว้ตามคำพูดสารพัน
สุดท้ายนั้นสุขกับทุกข์ที่เข้ามา
ขอเถิดขอความรู้สึกสำนึกจิต
รวมชีวิตปล่อยปลงคงล้ำค่า
ดั่งต้นไม้เอนไหวตามลมพัดพา
ยังดำรงชีวาอยู่ต่อไป
ถึงจะเป็นความรู้สึกอะไรก็ช่าง
ใจจะส