ชาวนา
หัวอกแม่
ฝนตกหรือแดดจ้า
แต่ตัวข้ามิเคยบ่น
เพราะข้าเกิดมาจน
จึงต้องทนทำทุกวัน
เหน็ดเหนื่อยทั้งเมื่อยล้า
คนอย่างข้ามิเคยหวั่น
ขอเพียงเลี้ยงชีวัน
ผองข้านั้นและมวลชน
ทุกวันข้ามุ่งนา
หลั่งจากฟ้าคือน้ำฝน
น้ำหลากจนท่วมท้น
น้ำตาล้นท่วมหัวใจ
ท่วมขังนาข้านาน
ทรวงสะท้านน้ำตาไหล
ตัวข้าปวดฤทัย
เหลือเอาไว้เพียงโคลนตม
ความหวังข้าพังสิ้น
อีกหนี้สินเพิ่มทับถม
ใบเขียวเคยชื่นชม
ฝนถล่มข้าวล้มตาย
สัญญาที่ให้ไว้
จะซื้อให้คราข้าวขาย
กางเกงนักเรียนชาย
ทั้งรองเท้าคู่งามงาม
หมดหวังแล้วลูกรัก
เจ็บปวดนักลูกไถ่ถาม
ผิดหวังคือนิยาม
ของความจนจงจำเอา
คนรวยทำอะไรก็ไม่น่าเกลียด คนจ
1754
2
0
หน้าส่วนตัว
