คนกุลา
"
เหมือนรักร้างห่างหายในภายหลัง
คืนมายังฝั่งใจในวันนี้
ยามได้พบสบตาเพียงนาที
ในฤดีเหมือนคุ้นขวัญนั้นแสนนาน
ไยเราได้ใกล้ชิดสนิทนัก
พิศพบพักตร์เพียงพริ้มส่งยิ้มหวาน
ฟื้นความหลังฝังใจในห้วงกาล
อันเคยผ่านพบเคียงเพียงสองเรา
พี่รอเจ้าเฝ้าหาฟากฟ้าไหน
ดุจนกไฟว่ายวนจนใจเหงา
ใจล้าโรยโหยหาคล้ายคว้าเงา
จึงฟ้าเทาเฉาร้างอย่างเคยเป็น
เจ้ารอพี่ที่ไหนในปางหลัง
ในเวียงวังแห่งไหนจึงไม่เห็น
เคยเทียวทั่วทางผ่านบ้านเนื้อเย็น
ฤๅหลีกเร้นหลบลี้วันพี่มา
เมื่อวันนี้เจ้ามาหรือฟ้าเปิด
สุดประเสริฐสู่วันจันทร์ส่องหล้า
ใครคืนขวัญสู่ฤดีแห่งพี่ยา
คืนขวัญตามาพร้อมสู่อ้อมใจ
ฟื้นความหลังฝั่งวารี
1404
18
0
หน้าส่วนตัว
