ถนนสายเก่า
ฉันอาจเป็นผู้หญิงช่างอ่อนไหว
หลายครั้งที่หลงทางผ่านไปในโลกที่แสนฝัน
บางคราวนั่งคุยกับดาวก็จับเข่าเหงาด้วยกัน
โลกส่วนตัวอาจคือความเงียบงัน--ชีวิตผูกพันกับจินตนาการ
แต่มันตรงข้ามกับทุกอย่างในความรัก
ที่คุณนำมาทำความรู้จักและพาชีวิตฉันข้ามผ่าน
ฉันอาจอ่อนไหวกับทุกเรื่องราวตรงหน้าที่พันธนาการ
แต่นั่นล้วนเกิดเพราะคุณที่มาเพิ่มดีกรีความหวานกับหัวใจ
ตลอดทางที่ชีวิตรอนแรมมาในความไหวอ่อน
เพราะรักที่คุณมีมาสอนมาปลุกอารมณ์คนอ่อนไหว
เท่ากับที่ความไหวหวั่นได้ฝังรากลึกในตัวฉันทั้งชีวิตจิตใจ
รักของคุณได้เติบใหญ่--
มั่นคงมาแสนนานในหัวใจพร้อมๆกัน