ทิพย์โนราห์ พันดาว
ครูคนแรก ก่อกาย จ่ายชีวิต
เฝ้าลิขิต อบรม บ่มนิสัย
ทั้งกล่อมเกลี้ยง เลี้ยงเรา เฝ้าห่วงใย
เทิดทรวงใน มั่นแท้ พ่อแม่เรา
ครูคนสอง ก่อรู้ นำสู่ให้
ทำด้วยใจ ให้ฟื้น ตื่นจากเขลา
ดุจเรือจ้าง ลอยวน ไม่พ้นเงา
หนึ่งใจเรา จดจำ คำว่าครู
ดั่งเรือน้อย ลอยขวาง หนทางน้ำ
ทนเจ็บช้ำ เขาว่า น่าอดสู
เพียงหนึ่งเดียว ขลาดเขลา อย่าเหมาครู
ทุกอณู ครูดี มีถมไป
ดุจดวงเทียน นำทาง สว่างโลก
แม้ทุกข์โศก ยั่งมั่น ไม่หวั่นไหว
ในดวงจิต เทียบทอง ผ่องอำไพ
สว่างไกล ทั่วแดน แค้วนกันดาร
ขอมอบพวง มาลัย ไว้แนบตัก
ลำรึกรัก เรียงร้อย ถ้อยขับขาน
ทุกแม่พิมพ์ มั่นติด จิตวิญญาน
งามตระการ คุณธรรม นำผองไทย