กรกฎายน
คนตาย
คนดี..ฉันยังไม่ตาย
ยังต้องเวียนว่ายต่อไปในวัฏ
ผลไม้ยังไม่สุกงอมจัด
เห็นอยู่หลัดๆแท้ๆ
น้ำตาของเธอไหลพราก
ฉันไม่น่าตีจากแต่ก็สายเกินแก้
ความรักของเธอรักแท้
ไม่มีข้อแม้ฉันน่าจะรู้
คนเป็น
ทิ้งฉันไว้ในโลกลำพังทำไม
แม้เธอจะป่วยไข้ฉันก็พร้อมจะหยัดเคียงคู่
เธอเป็นแรงบันดาลให้ฉันมีชีวิตอยู่
แต่แล้วจู่ๆ ใยจึง..
ฉันเรียกเธอกลับมาไม่ทัน
เธอจากไปกระทันหันจนฉันอื้ออึ้ง
ไหนเคยสัญญาว่าเราจะอยู่กันจนถึง..
เสือไร้ที่พึ่งขาดป่า
คนตาย
ย้อนเวลากลับไปไม่ได้อีก
หลังจากตัดสินใจปลีกหลีกหน้า
เราอยู่กันคนละโลกแล้วแก้วตา
หวังว่าเธอคงจะไม่ตามฉันมาหวังไว้เช่นนั้