namsai
******************************************
อีกครั้งแล้ว..ที่รู้สึก..แพ้พ่าย
หวาดกลัว..แม้ลมหายใจ..ช่างไหวอ่อน
เหน็บหนาว..เดียวดาย..กายสะท้อน
ได้แต่ถอน.อ่อนระอา...ล้าหัวใจ
อีกครั้งแล้ว..ที่รู้สึก..ถึงความพ่าย
น้ำตาไหล..ร้องไห้..อีกจนได้
คิดถึงเขา..ขึ้นมา..น่าชังใจ
อ่อนไหว..แค่คืนนี้..ไม่มีจันทร์
กี่ความเจ็บ..ความช้ำ..คำเพรียกหา
อีกกี่ครา..ปล่อยหัวใจ..ให้โศกศัลย์
ยังเฝ้าหมาย..ชายคนเก่า..เฝ้ารำพัน
นานแค่ไหน..รอเขานั้น..ไม่เปลี่ยนใจ..
นานเกินไป..หรือเปล่า..กับซากเถ้า
อดีตเขลา..ครานั้น..กลับหวั่นไหว
ถึงจะเหน็บ..จะหนาว..เหงาเพียงไร
1760
15
0
หน้าส่วนตัว
