พุด
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song100.html
บทเพลงแต่ปางก่อน
ประดุจดั่งร่มแก้วกางกั้นเกศ
เลือนเทวษทุกข์ทนบนทางฝัน
อกอุ่นเธอดั่งปราการโอบชีวัน
ยามโศกศัลย์เหลียวหาใคร ไม่มี
ฟ้าเมตตาประทานเทพเทวาลงมาให้
ยามหมองไหม้พบวิบากยากหลีกหนี
สอนสัจจธรรมให้น้อมนำทำความดี
รู้สติมีเมตตากรุณานิรันดร์
ได้ซุกซบอกเธอแล้วร่ำไห้
พลีระบายทุกข์ทั้งปวงที่ลวงขวัญ
มายาโลกย์จึ่งเลือนลาท่ามคืนวัน
ดั่งดวงตาสวรรค์รับรู้อยู่เบื้องบน
เกี่ยวก้อยกันปันพลีบูชาโลก
ดับชนโศกดับแล้งไร้สร้างกุศล
เดินตามรอยเส้นทางทองพระยุคล
หวัง....
กมลมิเวียนว่าย...หมาย...นิพพาน.แม้นนานกัลป์..!
.....
1071
3
0
หน้าส่วนตัว
