ไหมแก้วสีฟ้าคราม
กระแสชลวนเชี่ยวเป็นเกลียวคลื่น
น้ำตาชื้นชุ่มหน้าเมื่อฟ้าฝน
ตกกระหน่ำย้ำตอกเหมือนบอกคน
ว่าภัยชลจะวนซ้ำเหมือนย้ำเตือน
เคยป่าไม้ไพรดกปรกพื้นหล้า
ต้องอัปราหน้าเลือดคอยเชือดเฉือน
ลอบตัดไม้ทำลายยับจนดับเลือน
แม้สร้างเขื่อนกักไว้ยังไหลนอง
บ้านอิสาน กลาง ใต้ น้ำไหลท่วม
สุดจะอ่วมอรทัยหัวใจหมอง
นั่งตาลอยคอยเหม่อน้ำเอ่อคลอง
แม้แต่ท้องทุ่งข้าวของชาวนา
ภัยพิบัติสุดสาหัสเกินหักห้าม
หลั่งล้นหลามท้นทุกข์แม้สุขา
ยามขับถ่ายไหลล่องท้องธารา
เกิดโรคาแพร่หลายขยายพันธุ์
แสนวิโยคโศกเศร้าเฝ้าน้ำลด
ให้สลดอดโซโมโหหัน
มีข้าวกล่องของแห้งไว้แบ่งปัน
ยังฆ่ากันเพราะมาม่าจะบ้าตาย
แล้วยังมีโจรามาทั
2852
7
0
หน้าส่วนตัว
